- рӯшноидиҳанда
- [روشنايي دهنده]манбае, ки аз он нур мебарояд
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
фурӯғбахш — [فروغ بخش] 1. нурдиҳанда, рӯшноидиҳанда 2. обурангдиҳанда, ороишдиҳанда, музаййин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
тобанда — [تابنده] 1. тобдиҳанда 2. дурахшанда, рӯшноидиҳанда, рахшанда, тобон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
найир — [نير] а. кит. нурпошанда, рӯшноидиҳанда, равшанкунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
партавафшон — [پرتوافشان] 1. нурафшон, рӯшноидиҳанда, нурпош, равшанибахш 2. дурахшанда, тобон, ҷилодор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шабтоб — [شب تاب] ба шаб тобанда, шабона аз худ рӯшноидиҳанда; кирми шабтоб кирми хурде, ки моддаи фосфории рӯи баданаш дар торикӣ аз худ рӯшноӣ медиҳад, кирми шабафрӯз; соати шабтоб соате, ки ақрабакҳои фосфордораш ба шаб метобад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ